İncirin tarihi, insanlık tarihi kadar eski bir geçmişe sahiptir. İncir, Asya ve Ortadoğu’ya özgü bir meyve olarak kabul edilir. İlk olarak MÖ 5000 yılında, günümüzde Türkiye sınırları içinde yer alan Yukarı Mezopotamya bölgesinde yetiştirildiği düşünülmektedir. İncir, Antik Mısır’da da oldukça popülerdi ve bu dönemde çoğunlukla yaşlıların sağlık sorunlarına çare olarak kullanıldı. Antik Yunanlılar ve Romalılar da inciri sevdi ve beslenmelerinde sıkça kullandılar. Yunan mitolojisinde, İsis tanrıçasının, eşi Osiris’in yeniden doğuşu için incir ağacı kullanması anlatılır.
İncir aynı zamanda, dinlerin ve mitolojilerin önemli bir unsuru olarak da görülür. Musevilik, Hristiyanlık ve İslam gibi dinlerde incir kutsal kabul edilir. İncir, Tanah’ta cennetteki yasak meyvelerden biri olarak bahsedilir. Ayrıca İsa’nın vaftiz edildiği yer olarak da bilinen Ürdün Nehri’nin etrafında incir ağaçları yetiştiği bilinir.
İncirin üretimi, zamanla Akdeniz havzasına yayıldı. İspanya, İtalya, Yunanistan, Fransa ve Türkiye gibi ülkeler, dünya incir üretiminin büyük bir kısmını oluştururlar. İncir, günümüzde de popülerliğini korumaktadır ve birçok ülkede taze ya da kurutulmuş olarak tüketilmektedir.